Sir Isaac Newton (1642-1727) var breskur vísindamaður sem er talinn frumkvöðull í eðlisfræði nýaldar og hann er án vafa einn mesti hugsuður mannkynssögunnar.

Ein frægasta atvikasaga hugmyndasögunnar segir að Newton hafi eitt sinn setið undir eplatré og hafi séð epli falla úr því. Hann á þá að hafa byrjað að velta því fyrir sér hvað ylli því að eplið félli lóðrétt til jarðar, og hvort sami kraftur væri orsök þess að tunglið hreyfist á braut um jörðu. Að loknum margra ára rannsóknum birti hann lögmál sín þrjú um hreyfingu og fjórða lögmálið, þyngdarlögmálið, sem skýrði í einu lagi fall eplisins og hreyfingu tunglsins.

Menn deila um hvort þessi saga hafi gerst svona í raunveruleikanum, en Newton sjálfur sagði söguna nokkrum sinnum á efri árum. Athugasemdir hans um skyndilega og mikla hugljómun eiga sér hins vegar enga stoð í handritum hans; þau sýna þvert á móti samfellda þróun hugmynda þar til lokamarki er náð löngu síðar.